W zimie taki kolor na mróz:) a mężczyzna śpiewa o księzycu i marzeniach:)

Dedykuję SObie i DaRII
Na okładce oczy ciemnoskórej kobiety
Czoło i usta zasłoniete żółtą tkaniną
Otworzyłam swój żółty zeszyt z wakacji w Wisełce
Dzisiaj przedostatni dzień listopada - mróźna, śnieżna burza
 , a wtedy upalny wieczór11.07.2010
Siedziałąm nad brzegiem morza i moja skóra odpoczywała po skwarnym dniu.
Słońce wyjątko czerwone chyliło się ku horyzontowi
świetlista dróżka promieni kołysała się przede mną
,,Muchy obsiadły moją torbę z materiału utkanego przez kobiety z Bali:)
Czuję się jak Hinduska.
Czarny pies rozgląda się, podpiega i mnie obwąchuje
Właściciel psa:
Kolor słońca jak w Kenii
Zobaczy pani, co jutro będzię.
W zimie taki kolor na mróz...
a w lecie odwrotnie."
Pies i właściel odeszli.
 Zostałam sama na brzegu morza.
<<Snuję świetlistą nić piękna i otulam nią Matkę Ziemię.>>
A wówczas zobaczyłam piaskowego motyla
,,Piaskowe skrzydła motyla
muskają moją skórę
na zakończenie dnia
Może przyleciałeś z pustyni
delkatnie i cicho
w podmuchach
świetlistych myśli
przynosisz metamorfozę,
akceptację z oazy obfotości"
Następnie:
,,Spirala namiętności
zanurza się w morzu
rozpuszcza moje włosy
kołysze moje biodra
delikatnie pieści skórę
moich ud
jestem otwarta
fale
 wpływają
odpływają
stoję
zanurzona do połowy w wodzie
syrena o połyskującym ogonie
morski wąż oplata moje nogi
ostanie łuski odpadają
czysta kreacja
stoję naga w akcie stworzenia
kobieta zrodzona z fal morskich"
And then my 3 english  poems after an amazing violin concert of Erriki Paola in Charlotta I wrote to him:
*
light at the horizont
blizzard darkness
after all
serenity
*
Normal life
illusion, fatamorgana
fatum of lightness
carry aboundance breeze
*
Wespiri
Ponte
water
harmony of silence
A potem koniec sierpnia Incepcja - szczególnie poruszyło mnie w tym filmie:
<<Główny bochater kapituluje próbując stworzyć świat na kilku poziomach śnienia - próbuje odtworzyć postać swojej ukochanej>>
,,- Nie mogłem odtworzyć twojej złożoności. To nie to"
Budowali swój świat i ten świat rozprysnął się na kawałeczki
Męski świat wymyślony przez mężczyzn. Nawet kobietę wymyślili sobie na swoją modłę. Ten świat nie wytrzymuje próby. Kruszy się.
Czysta kreacja
na głębokich poziomach
Żywa , prawdziwa kobiecość
Paciorki z wakacji rozsypały się przede mną, kiedy przeczytałam tekst od Darii z  załączoną piosenką pewnego mężczyzny...śpiewającego o kobiecie, marzeniach, księżycu:
Jeśli zamknąłbym świat w butelce
I wszystko pod Księżycem byłoby nieruchome
Czy świeciłby dla mnie bez Twej miłości?
Gdybym był tak mądry jak Arystoteles
I rozumiałbym pierścienie wokół Księżyca
Czy to wszystko byłoby istotne gdybyś Ty mnie kochała?

Tu w Twych ramionach gdzie świat jest niemożliwie spokojny
Z milionem marzeń do spełnienia
Gdzie ważne są chwile dopóki taniec się nie skończy
Tu w Twych ramionach gdy wszystko wydaje się oczywiste
Gdzie nie bałbym się samotności
Oprócz chwil, w których taniec dobiega końca

Jeśli zamknąłbym świat w klepsydrze
I dosiadłbym Księżyc tak żebyśmy mogli na nim jechać
Dopóki gwiazdy staną się niewyraźne, dopóki...

Pewnego dnia spotkasz nieznajomą
A wszystkie odgłosy w pokoju umilkną
Poczujesz się bliższy odkrycia pewnej tajemnicy
W świetle Księżyca wszystko staje się jasne
Czujesz się jakbyś ją znał całe swoje życie
Najstarsza w świecie lekcja

Tu w Twych ramionach gdzie świat jest niemożliwie spokojny
Z milionem marzeń do spełnienia
Gdzie ważne są chwile dopóki taniec się nie skończy
Tu w Twych ramionach gdy wszystko wydaje się oczywiste
Gdzie nie bałbym się samotności
Oprócz tych chwil, w których taniec dobiega końca

Oh, Jeśli zamknąłbym świat w klepsydrze
dosiadłbym Księżyc tak żebyśmy mogli jechać
Dopóki gwiazdy staną się niewyraźne
Do czasu aż czas zatrzyma się w miejscu, dopóki...

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

O dziedziczeniu traumy na podstawie wykładu prof. Jadwigi Jośko-Ochojskiej

Ślad pamięciowy w układzie limbicznym wg. Eleny Tonetti-Vladimirowej w tł. Magdy Polkowskiej